- بکوشید در برتری عقل و خردمندی و ارتقای آن

- بینای عیب خود و کور عیب دیگران باشید

- چگونگی لذت دوستی را بدانید و دوست دانا انتخاب کنید

- تکبر ، غرور ، خودپسندی را از خود دور کنید

- به کسی حسادت نکنید ( اصلاً فکرش را نکنید ) برای این کار تمرین کنید و سرگرمی دیگری بیابید

- بکوشید در آرامش و بپرهیزید از خشم

- اصلاً دروغ نگویید ( امتحان کنید چقدر راحت می شوید ) اگر نمی توانید دروغ نگویید ، کمتر حرف بزنید

- بخیل و مال دوست نباشید

- افسردگی را از خود دور کنید. مهمترین عامل تغییر مزاج ، اضطراب و افسردگی است. از راه های گوناگون با آن مبارزه کنید ( شادمان زیست کنید )

- غم و اندوه را دفع کنید. برای غم و اندوه بکوشید تا نخست قناعت با آنچه نتوانستی به دست بیاوری ، بسازی ( اما از تلاش نمانی . ولی اگر نتوانستی ، غمگین نشوی )

- پرهیز از پرخوری. آن قدر گرسنه باش که با ولع غذا بخوری و آن قدر بخور تا لقمه ای مانده دست بکشی

- پرهیز از مستی

- کاهش در آمیزش

- فریفتگی و شیفتگی به چیزی بیهوده ( حرص ، ولع ، آز ، طمع ) ، سرکوب نمی شود مگر به دانش

- پرهیز از مال اندوزی و جاه طلبی

- تلاش نکردن در پست و مقام دنیوی

- تمیز بودن ، صورت و سیرت نیکو پروراندن

- ترس نداشتن از مرگ ( آرامش )

     از حضرت جعفربن محمد ( علیه السلام ) منقول است : ” هرکس از مُصحف تلاوت نماید، از چشمش برخوردار می شود، و عذاب پدر و مادرش را تخفیف می دهند، هرچند که کافر باشند ”.

     به روایت دیگر فرمود : ” امید دارم در خانه ای که مُصحفی در آن باشد، حق تعالی به برکت آن مصحف، شیاطین را از آن خانه دفع می نماید ”.

     و در حدیث دیگر فرمود : ” سه چیز است که به خدا شکایت خواهند کرد ؛ مسجدِ خرابی که اهلش در آن نماز نخوانند، عالِمی که در میان جاهلان باشد و حرمتش را نگه ندارند، و مُصحفی که آویخته باشد و غبار بر آن نشسته باشد و از آن تلاوت ننمایند ”.

     از اسحاق منقول است که : ” به آن حضرت عرض نمودم : من قرآن را حفظ هستم. از حفظ بخوانم بهتر است، یا نظر در مصحف بکنم و بخوانم؟ حضرت فرمود : از مصحف بخوانی بهتر است. مگر نمی دانی که نظر کردن در قرآن، عبادت است !“

     در حدیث دیگر فرمود : ” شش چیز است که مؤمن بعد از مرگش به آن ها منتفع می شود : فرزند صالحی که از برای او استغفار نماید، مصحفی که از او بماند تا دیگران تلاوت نمایند، چاهی که از برای خدا بکند،  درختی که از برای خدا بنشاند، صدقه ی آبی که جاری گرداند، سنّت نیکویی که بگذارد و بعد از او مردم به آن سنّت عمل نمایند ”.

     در حدیث مناهی نبی ( علیه السلام ) وارد است که، نهی فرمود از اینکه قرآن را با آب دهان محو نمایند یا با آب دهان بنویسند .

     از حضرت رسول ( اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ) منقول است که : ” نظر کردن بر روی علی بن ابیطالب ( علیه السلام ) عبادت است، به مهربانی و شفقت بر روی پدر و مادر نظر کردن عبادت است، به مصحف نگاه کردن عبادت است، و نظر کردن به کعبه عبادت است ”.

هنگامی که " نافع " پسر ارزق به " ابن عباس " گفت: خدایت را که میپرستی برای ما تعریف کن! " ابن عباس " خود باخته از شکوه و عظمت الله، سکوت اختیار کرد، نافع بسوی حسین علیه السلامآمد، حضرت به او فرمود:

 ای نافع!

آن کس که دنیایش را بر قیاس پایه نهد، همواره بر منجلاب خطا فرو میرود. و از جاده مستقیم حق منحرف میگردد. اینچنین فردی، راه را گم میکند. در کجی و نادرستی گام می سپارد؛ و سخنی ناپسند میگوید. ای پسر " ارزق " ! خدا را آنچنان توصیف میکنم که خود کرده است:

" با حواس درک نمیگردد؛ و به مخلوقات قیاس نمیگردد. او به موجودات نزدیک است، ولی نه پیوسته و متصل. از آنان به دور است، ولی نه با فاصله. یکتا و بی همتاست؛ و ترکیب پذیر نیست. او با نشانه های آفرینش، شناخته می شود و قوانین هستی، توصیف کنند اوست. نیست معبودی جز او، که بزرگ و بلند مرتبه است. " ( کهف - ٨٢ )

فرزند " ارزق " به گریه افتاد و گفت: چه زیبا سخن میگویی!

آنگاه حضرت فرمود: به من خبر دادند که تو من و برادرم و پدرم را به کفر متهم می سازی. من از تو یک سوال میکنم. پسر ارزق گفت سوال کن!

حسین علیه السلام از او درباره کلام خدا                                         " اما دیوار از آن دو پسر یتیم این شهر بود " ( کهف - ٨٢ )

پرسید و گفت: ای پسر ارزق چه کسی برای آن دو پسر ذخیره کرده بود؟

ابن ارزق گفت: پدرشان.

حضرت فرمود: پدر آن ها بهتر بود یا رسول خدا؟

پسر ارزق در جواب ماند و گفت خداوند درباره شما خبر داده که:                                        " شما گروهی هستید که دشمن را بر خاک مذلت می نشانید "

از امیرالمومنین علی علیه السلام نقل کرده اند که فرمود:

هنگامیکه انسان در آخرین روز زندگی و اولین روز آخرتش قرار میگیرد، مال و فرزندان و عمل او در مقابلش مجسم میگردند. و در این حال، فرد رو به اموالش میکند و میگوید: به خدا قسم من بر تو حریص بوده ام، هم اکنون بگو از من چه چیزی نزد توست؟

مال پاسخ میگوید: کفنت را از من بستان و ببر.

سپس رو به فرزندانش میکند و میگوید، به خدا قسم من دوستدار و حامی شما بوده ام، چه چیزی از من نزد شماست؟

آنان پاسخ میدهند که...

امام حسین ( علیه السلام )

هان ای مردم؛ از این اهریمنان گمراه، دوری گزینید. اینان خدا را همانند خود میپندارند و درست مانند کافران اهل کتاب، درباره او سخن میگویند.

( نه خدا، این چنین نیست ) او خدایی است که چیزی، همانندش نیست. و هم او شنوا و بیناست. چشمها از دیدنش ناتوان است؛ ولی او هر بیننده ای را می بیند. او دقیق و آگاه است.

یگانگی و بی همتایی، جبروت و عظمت ویژه اوست. اراده و خواستش، قدرت و علمش را، در سراسر جهان به اجراء نهاده است. هیچ ...

حضرت محمد - اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

- هر که از روی تکبر جامه اش را به زمین بکشد ، حق تعالی در قیامت نظر رحمت به او نفرماید.

امام محمد باقر - علیه السلام

- جایز نیست ، زنان را که شبیه به مردان شوند. زیرا که رسول خدا لعنت کرد مردانی را که شبیه به زنان شوند و لعنت کرد زنانی را که شبیه به مردان شوند.

امام جعفر صادق - علیه السلام

- خداوند عزوجل به پیغمبری از پیغمبرانش وحی فرمود که ؛ بگو به مومنان که نپوشید جامه های دشمنان مرا ، نخورید طعام های دشمنان مرا ، به مسلک دشمنان من سلوک نکنید ، که ایشان نیز مانند آن ها دشمنان من خواهند بود.

حضرت محمد - اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

- بپوشید جامه ی سفید را که نیکوتر و پاکیزه ترین رنگ هاست و مُرده های خود را در آن کفن کنید.

- پوشیدن جامه ی سیاه مگر در 3 موضع ، کراهت شدید دارد. موزه ، عبا ، عمامه. ( اگر این 3 موضع هم سیاه نباشد ، بهتر است )

امام جعفر صادق - علیه السلام

- پوشیدن جامه ی سرخ تیره ، کراهت دارد. مگر برای نو داماد.

- در لباس سیاه نماز مکنید که لباس اهل جهنم است.

حضرت محمد - اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

- یا علی - علیه السلام - ؛ انگشتر طلا در دست مکن که زینت توست در بهشت ، لباس حریر نپوش که آن پوشش توست در بهشت و حق تعالی به سبب پوشیدن آن در دنیا ، پوستت را در قیامت با آتش نسوزاند.

- پنج چیز را تا مُردن ترک نمی کنم ؛ بر روی زمین با غلامان چیز خوردن ، بر الاغ جل دار سوار شدن ، بُز را به دست خود دوشیدن ، سلام بر اطفال کردن ، جامه ی پشمینه پوشیدن.

- در آخر الزمان ، گروهی به هم رسند که در تابستان و زمستان جامه ی پشمینه بپوشند. و گمان کنند که ایشان را به این سبب بر دیگران فضلی و زیادتی هست. ملائکه ی آسمان ها و زمین ، آن جماعت را لعنت کنند.

امام علی - علیه السلام

- بپوشید جامه ی پنبه را که آن پوشش رسول خداست و پوشش ما اهل بیت است.

- کتان ، از پوشش پیغمبران است.

امام صادق - علیه السلام

- جایز است که مرد اهل ( مونث ) خود را به طلا زینت کند. اما پسران را ؛ نه.

- نباید پوشید جامه ی مو و پشم را ، مگر از برای علتی ؛ ( اگر پوشیدن شال را ، زیِ خود قرار دهند و به سبب آن از دیگران ممتاز شوند ، مذموم است. اما اگر گاهی برای قناعت یا شکستگی یا دفع سرما بپوشد ، قصور ندارد و مویّد این معنی است )

- پوشیدن کتان ، بدن را فربه می کند.

سوره ی مبارکه اعراف - آیه 32 :

بگو : زينت‏هاى خدا و روزى‏هاى پاكيزه‏اى را كه براى بندگانش پديد آورد ، چه كسى حرام كرده ؟ ! بگو : اين  [زينتها و روزى‏هاى پاكيزه]  در زندگى دنيا براى كسانى است كه ايمان آورده‏اند  [البته اگر چه غير مؤمنان هم با آنان در بهره‏ورى شريكند ، ولى]  در قيامت فقط ويژه مؤمنان است ؛ ما اين گونه آيات خود را براى گروهى كه اهل دانش و بصيرت‏اند بيان مى‏كنيم .

امیرالمومنین علی - علیه السلام

- باید برای برادر مومن خود زینت کنید ، چنانچه از برای بیگانه زینت می کنید وقتیکه می خواهید شما را به نیکوترین هیئتی ببیند.

- حق تعالی جمعی را خلق کرده است که برای شفقت ، بر ایشان دنیا را تنگ کرده است و محبت دنیا را از ایشان برداشته است. پس به سوی آخرت ، که حق تعالی ایشان را به سوی آن خوانده ، راغب گردانیده است. ایشان بر تنگی معاش و مکروهات دنیا صبر می کنند و مشتاق هستند به آنچه نزد خدا از کرامت ابدی ، جان خود را در راه رضای خدا باخته اند و آخر کار ایشان ، شهادت است. پس در آخرت ، خدا از ایشان خوشنود باشد و می دانند که مرگ راهی است که همه را در پیش است. پس توشه ای برای آخرت خود اندوخته اند و طلا و نقره جمع نکرده اند و جامه های بزرگ می پوشند و به قوت ضروری قناعت می کنند و زیادت ها را در راه خدا می دهند که توشه ی آخرت ایشان باشد و از برای رضای خدا با نیکان دوستی می کنند و از برای خدا با دشمنان دشمنی می کنند. ایشانند ؛ چراغ های راه هدایت . و ایشانند متنعّم به نعیم آخرت.

یوسف بن ابراهیم : به خدمت امام حسین - علیه السلام - رفتم و جامه های خز پوشیده بودم. پرسیدم که نظرشان در مورد این لباس چیست؟ فرمود : باکی نیست. بدرستیکه ، چون امام حسین - علیه السلام - شهید شد ، جامه ی خز پوشیده بود.

امام جعفر صادق - علیه السلام

- هرگاه خدا نعمتی به بنده ی خود کرامت فرماید و اثر آن نعمت بر او ظاهر شود ، او را دوست خدا می نامند و یادکننده ی نعمت پروردگار خواهد بود. و اگر بر او ظاهر نشود ، او را دشمن خدا می نامند و تکذیب کننده ی نعمت پروردگار خواهد بود.

- هرگاه حق تعالی نعمتی به بنده کرامت فرماید ، دوست می دارد که اثر آن نعمت را بر او ببیند.

- حق تعالی زینت و اظهار نعمت را دوست می دارد و ترک زینت و اظهار بدحالی را دشمن می دارد. دوست می دارد که اصر نعمت را در بنده ی خود ببیند ؛ به اینکه جامه ی خود را خوشبو دارد ، خانه را نیکو دارد ، ساحت های خانه را جارو کند ، تا جائیکه ، چراغ را پیش از غروب آفتاب روشن کردن ؛ فقر را ذایل و روزی را زیاد می کند.

سفیان ثوری که از مشایخ صوفیه است به مسجد الحرام آمد. دید که حضرت امام جعفر صادق - علیه السلام - نشسته و جامه های پر قیمت نیکو پوشیده است. گفت : والله بروم و او را بر این جامه ها سرزنش کنم. پس نزدیک آمد و گفت : ای پسر رسول خدا ؛ والله که پیامبر چنین جامه ای نپوشیده و هیچ یک از پدرانت چنین جامه ای نپوشیده اند. حضرت فرمود : حضرت رسول در زمانی بودند که روزی بر مردم تنگ بود و امروز روزی بر مردم فراخ است. سزاوارترین مردم به صرف کردن نعمت های خدا نیکانند . پس آیه ی 32 سوره اعراف را خواند که گذشت و فرمودند که ما سزاوارترین مردم هستیم به تصرف کردن در آنچه خدا عطا کرده است. ای ثوری ، این جامه را که پوشیده ام ، برای مردم پوشیده ام. پس دامن جامه را بالا کردند و به او نشان دادند جامه ی گنده ای را که در زیر پوشیده بودند و فرمودند : جامه ی پایین را برای لذت نفس خود پوشیده و جامه ی بالا را برای فریب دادن مردم پوشیده ام.

امام رضا - علیه السلام - در تابستان بر روی حصیر می نشستند و در زمستان بر روی پلاس. و در خانه جامه های بزرگ می پوشیدند و چون بیرون می آمدند ، برای مردم زینت می کردند.

از عبدالله بن هلال منقول است که عرض کردم به امام رضا - علیه السلام - که چه بسیار خوش می آید مردم را از احوال کسانی که طعام های بد مزه و ناگوار می خورند و جامه های گنده می پوشند و اظهار شکستگی و خشوع می نمایند. فرمود : مگر نمی دانی که حضرت یوسف پیغمبر و پیغمبر زاده بود و قباهای دیبای طلاباف می پوشید و بر مجالس آل فرعون می نشست و حکم در میان مردم می کرد و مردم را با لباس او کاری نبود و از او عدالت در حکم می خواستند. و امام می باید که آنچه گوید راست گوید و هرگاه وعده کند ، وفا کند و حکم به عدالت کند. خدا ، حلال را بر کسی حرام نکرده است و آیه ی 32 سوره اعراف را تلاوت فرمودند.

حضرت محمد ( اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

هرگاه آثار توبه ، بر توبه کننده ظاهر نشد ، پس توبه نکرده است. راضی کردن خصمان ( http://farsilookup.com/ ) ، قضاء نماز و فرایض که نکرده ، شکستگی و تواضع با مخلوقات ، پرهیز نفس از شهوت ، زردی رنگ از شب بیداری ، صفای باطن به کم خوری ، خمیدن پشت از خوف آتش ، گداختن استخوان ها به شوق بهشت ، رقّت قلب از خوف ملک الموت ، چسبیدن پوست به استخوان از حذر کردن آخرت و فوت . پس چون ببینی بنده را به این صفت ؛ او تائب کامل و ناصح نفس خود است.